Hai. Okay sekarang tengah menangis. Hari ni 6 September, hari yang paling aku tunggu setiap tahun. Setiap tahun bila tiba je 6 September hidup aku jadik bahagia sangat. Tapi, sejak aku kenal lelaki bernama Fitri Akmal. Aku dah lalui semua pengalaman yang manis pahit suka pedih. Kay, semalam aku dah fed up sangat, dia langsung takde text aku, call aku jauh sekali. Mana dia pg? Langsung tak ingat aku dah? Hmm? Then aku call, dia kata dia tidur. Padahal aku tahu dia tak tidur. Aku pun tanya ah dia text dengan perempuan lain ke? Then dia terus marah, then text aku, maki aku. Pedih. Aku rasa masa tu macam bunuh diri lagik baik. MasyaAllah.
Then aku tunggu dia wish aku pukul 12:00 am, aku mengharap sangat yang tahun ni birthday aku jadik yang lagik baik dari tahun lepas. Tapi, aku silap. Aku salah. Birthday aku tahun ni jadik hari yang paling sial buat aku. Aku tak tahu macam mana aku boleh sayang kat dia sampai macam ni sekali. Aku sanggup korbankan hati dan perasaan aku semata-mata nak tengok dia happy. Kay maybe korang tengah cakap aku bodoh kan? Cakap je, aku tak kisah. Aku memang bodoh.
Aku selalu kena marah dengan dia. Yang paling menyakitkan, aku tak buat salah, aku jugak yang kena. Apa yang jadik dalam hidup dia, dia salahkan aku. Dia kena buang, dia salahkan aku. Dia kena marah, dia salahkan aku. Bila dia kena marah atau apa je yang jadik kat dia, aku yang jadik mangsa dia. Aku dah lali kena maki dengan dia. Tapi aku sabar je dengan dia. Kenapa? Sebab aku sayang kau bodoh!
Kau cakap aku tak pernah faham kau. Habis kau fikir kau dah cukup faham hati aku? Kau tahu tak, aku dah try jadik yang terbaik untuk kau. Tapi kalau kau tak pernah nak jadik yang terbaik untuk aku. Sama je. Hmm, maybe jodoh kita tak lama. Aku dah rasa yang kau akan pergi tinggalkan aku. Kau akan ulang semua perbuatan yang pernah kau lakukan kat aku dulu.
Aku tahu aku bodoh sebab dah terlalu sayang dekat kau. Tapi aku tak boleh nak buang perasaan tu. Setahun lebih aku dengan kau. Kau dah buat aku kenal apa itu dunia. Kau dah buat macam-macam dekat aku. Aku ni dah macam patung je bagi kau. Kau pernah fikir tak semua pengorbanan aku untuk kau selama ni? Bukan aku nak mengungkit ke apa. Kau sendiri fikir please? Kau sikit tak pernah nak fikir hati aku.
Aku sedih sangat kau buat aku macam ni. Now kau marah aku sebab yang kau sendiri buat. Aku dah cakap, aku nak keluar topup, asal tak cakap kau nak datang rumah? Aku tak perasan kau yang dekat luar rumah tuh. Asal kau tak horn atau panggil aku? Aku nampak kau masa kau potong motor aku, asal kau tak berhenti? Kau nak saja kan nak carik pasal?
Ego kau tu tinggi sangat bubu. Please, kekadang aku macam dah tak tahan dengan kau. Tapi, aku sanggup kau buat apa je kat aku, asalkan kau tak pg tinggalkan aku. Aku tak boleh tengok kau dengan perempuan lain. Aku dah sayang kau lebih daripada aku sayang diri aku sendiri. Aku pening macam ni :'(
Aku tahu kalau aku menangis merayu dekat kau pun, kau takkan nak cakap dengan aku kan? Kau tahu tak aku ni ada hati ada perasaan? Kau malukan aku wey! Aku ni awek kau ke apa? Hmm, kau tak pernah nak fikir aku kan? Kau salahkan aku. Semua salah aku kan?! Kay, fine. Aku tahu sekarang kau tengah carik point nak tinggalkan aku kan? Kau dah bosan kan dengan aku? Aku tahu satu hari nnt aku akan kehilangan kau jugak. Aku tunggu je masa tu.
Takpe, kau ingat satu, apa kau buat dekat aku ni, satu hari kau akan rasa balik. Aku just cakap apa aku rasa dekat sini, aku dah takde tempat nak cerita. Aku sayang kau :'( tu je.